Άννα Γαλανού: "Όταν γράφω μεταμορφώνομαι στους ήρωες μου"
Η Άννα Γαλανού κυκλοφόρησε πρόσφατα το τέταρτο βιβλίο της "Τότε που
τραγουδούσαν οι θεοί". Βρίσκεται ήδη στα βιβλιοπωλεία απο τις εκδόσεις
Διόπτρα και οι φανατικοί αναγνώστες της συγγραφέως το ανέβασαν μέσα σε
λίγες μέρες στη λίστα των best sellers.
Κυρία Γαλανού πείτε μας λίγα λόγια για σας.
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Κρήτη. Ζω στην Αθήνα. Ξεκίνησα να γράφω από
μικρή, από το Δημοτικό. Επίσης σχεδόν από την αρχή πήρα και το πρώτο μου
βραβείο σε ένα διήγημα που έγραψα όντας μαθήτρια. Οι σπουδές και οι
επαγγελματικές υποχρεώσεις που ακολούθησαν στη συνέχεια δεν με εμπόδισαν
να συνεχίσω να γράφω και οι διακρίσεις που ακολούθησαν ήταν πρώτα και
δεύτερα βραβεία σε πολλές μορφές γραπτού και ποιητικού λόγου. Πριν από
τέσσερα χρόνια εξέδωσα το πρώτο μου μυθιστόρημα με τίτλο, ‘’Αντιμέτωποι
με το χθες’’ που αγκαλιάστηκε αμέσως από τον κόσμο. Ακολούθησαν τα
επόμενα δύο, ‘’Το παράπονό μου μια κραυγή’’ και ‘’Οι τρείς φωτιές’’, που
έγιναν best sellers.
Το τέταρτο βιβλίο μου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ και από τις
πρώτες κιόλας είκοσι μέρες μπήκε στη λίστα των best sellers.
Πείτε μας κάποια πράγματα για το νέο σας βιβλίο ,Τότε που τραγούδησαν οι θεοί, πώς γεννήθηκε η ιδέα;
Το βιβλίο είναι ένα πολύ δυνατό μυθιστόρημα, με ένα κινηματογραφικό
φλας μπακ σε δυο δυνατές ερωτικές ιστορίες, του χθες και του σήμερα.
Αναδεικνύει τις αξίες του ανθρώπου, τον απόλυτο έρωτα και τη δύναμη της
αγάπης, που δεν μπορεί να της αντισταθεί κανένας και τίποτα. Το βιβλίο
αναφέρεται στις ταξικές διαφορές που πάντα στέκονται εμπόδιο ανάμεσα
στους ανθρώπους και χαράζει πορείες σκέψεις και προβληματισμού. Όλο το
μυθιστόρημα είναι ένας ύμνος στην λυτρωτική δύναμη της αγάπης,
αναδεικνύει κοινωνικά προβλήματα που υπήρχαν και δυστυχώς υπάρχουν μέχρι
σήμερα και στο τέλος έρχεται η λύτρωση που δικαιώνει τους ήρωες.
Η ιδέα να γράψω ένα βιβλίο για τις ταξικές διαφορές που φθάνουν μέχρι
τα όρια του ρατσισμού υπήρχε πάντα μέσα μου. Η αφορμή δόθηκε στη Λέρο,
όπου είχα πάει για διακοπές, παρατηρώντας ένα μικρό κορμό δένδρου που
επέπλεε στη θάλασσα. Αυτόματα διάφορες εικόνες γέμισαν το μυαλό μου και
το βιβλίο άρχισε να σχηματίζεται μέσα μου. Υπάρχει μέσα στο βιβλίο ‘’το
παραμύθι του ξυλοκόπου’’, από αυτό ξεκίνησε όλη η ιστορία.
Τι είναι αυτό που σας γεμίζει και σας βοηθάει να συνεχίσετε το γράψιμο;
Εμπνέομαι από τους ανθρώπους, από τις κινήσεις, τον τρόπο που μιλάνε,
από το γέλιο και τις χειρονομίες τους. Με αυτό τον τρόπο μου ξύνουν τη
φαντασία και με οδηγούν σε σκέψεις. Για να γράψω όμως κάποιο βιβλίο
πρέπει να υπάρχει και η αφορμή. Συνήθως αυτή δίνεται από ένα τυχαίο
γεγονός, όπως αυτό που ανέφερα στη προηγούμενη ερώτηση σας. Τότε αρχίζω
και σκέφτομαι τη δομή του βιβλίου, τους ήρωες, τα ονόματά τους, τα
πρόσωπά τους, τη ζωή τους.
Πάντα με ιντριγκάρουν τα πρόσωπα και οι εκφράσεις των ανθρώπων, γιαυτό
και όλα τα βιβλία μου είναι ανθρωποκεντρικά. Με συγκινεί απόλυτα η
καλοσύνη και η αλήθεια τους. Με αγανακτεί η αδιαφορία και η απόρριψη.
Μου δημιουργούνται αντιφατικά συναισθήματα, όμως αυτό είναι και το πιο
δυνατό κίνητρο για να συνεχίσω να γράφω.
Ως μητέρα αρκετών πνευματικών παιδιών, θα μπορούσατε να μας πείτε πιο ξεχωρίζετε και γιατί;
Ο κάθε δημιουργός ασφαλώς και έχει τις αδυναμίες του. Για μένα αυτό δεν
σημαίνει ότι κάποιο από τα βιβλία μου είναι καλύτερο από τα άλλα. Σαν
αναγνώστης θα μπορούσα να σας απαντήσω ευθέως ότι το ‘’Τότε που
τραγουδούσαν οι θεοί’’ είναι το καλύτερο που έχω διαβάσει. Σαν
συγγραφέας θα σας ομολογήσω ότι το διάστημα που το έγραφα οι ήρωες του
με έκαναν να μην μπορώ να κοιμηθώ, να φάω, να μιλήσω… να λειτουργήσω
φυσιολογικά τέλος πάντων. Μου έβγαλε πολύ συναίσθημα, αλλά και μετά που
τέλειωσα το γράψιμο έκανα δυο μήνες να συνέλθω.Το βιβλίο αυτό, είναι
πολύ αγαπημένο μου!
Από τους χαρακτήρες που έχετε πλάσει πιο είναι ο αγαπημένος σας;
Είναι δύσκολο για μένα να σταθώ λίγο περισσότερο σε κάποιον από τους
ήρωες και να τον ξεχωρίσω. Όλοι έχουν πολλά να πουν, καθένας με τον
τρόπο του, ‘’μίλησε και τραγούδησε’’ και στη δική μου ψυχή. Θα σταθώ
λίγο παραπάνω στον Πέρσαλφ… με πόνεσε περισσότερο από όλους. Είναι ο
πατέρας της ηρωίδας μου της Λένια.
Ποιο στοιχείο του χαρακτήρα σας δυσκολεύει τη γραφή σας;
Μπαίνω πάντα στο πετσί της ιστορίας και των ηρώων μου. Τις περισσότερες
φορές όταν γράφω μεταμορφώνομαι. Ιδιαίτερα όταν οι ήρωες μου έχουν να
αντιπαλέψουν με καταστάσεις όπως είναι η αχαριστία, η αγνωμοσύνη και η
αδικία. Προσπαθώ να συγκρατήσω τον εαυτό μου και αποφεύγω να γράψω για
λίγες μέρες.
Υπάρχει κάποιο βιβλίο που θα λέγατε ότι σας επηρέασε σε
σημαντικό βαθμό στη ζωή και τις απόψεις σας; Ίσως ακόμα και τον τρόπο
που γράφετε;
Εγώ είμαι παιδί της κλασσικής λογοτεχνίας. Οι μεγάλοι ξένοι συγγραφείς,
Ουγκώ, Τολστόϊ, Ντοστογιέφσκι και οι μεγάλοι Έλληνες συγγραφείς
Καζαντζάκης, Λουντέμης, Καραγάτσης, Μυριβήλης με έχουν επηρεάσει σε
μεγάλο βαθμό. Κατ’ αρχήν με τα βιβλία τους με έμαθαν να σκέφτομαι και να
αναζητώ αλήθειες. Οι ποιητές μας με έμαθαν να ονειρεύομαι… Ο Ελύτης για
παράδειγμα, ο πιο αγαπημένος μου. Για τον τρόπο γραφής μου, όχι, δεν
ακολουθώ κανένα πρότυπο. Προσπαθώ να καταθέτω με τη δική μου γλώσσα τα
κείμενά μου.
Πείτε μας για ένα βιβλίο που δεν έχετε γράψει εσείς και θα θέλατε να το είχατε γράψει.
Είναι πολλά τα αγαπημένα μου βιβλία και δεν θέλω να είμαι άδικη σε
κανένα. Το βιβλίο του Μενέλαου Λουντέμη ‘’Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα’’…
ναι, ίσως θα ήθελα να το έχω γράψει εγώ.
Ποιο πιστεύετε ότι είναι το μέλλον της λογοτεχνίας στην Ελλάδα
αλλά και του ίδιου του βιβλίου; Θεωρείτε ότι η οικονομική κρίση έχει
πλήξει το βιβλίο;
Θεωρώ ότι το βιβλίο παρά τη κρίση και τη οικονομική στενότητα που
περνάει ο κόσμος, αντιστέκεται. Η δύναμη της γνώσης, το ταξίδι που
κάνεις μ’ ένα βιβλίο είναι το πιο όμορφο απ’ όλα. Είμαι της γνώμης ότι
το βιβλίο θα μείνει μια σταθερή αξία, όπως ήταν πάντα, διαχρονική και
αναγκαία. Είναι η τροφή της ψυχής. Πιστεύω επίσης ότι στην Ελλάδα έχουμε
αξιόλογους λογοτέχνες που πασχίζουν πραγματικά και συνεχώς για να
κρατηθούν ψηλά αυτές οι αξίες. Είμαι αισιόδοξη. Το βιβλίο θα βγει και
πάλι νικητής.
Έχετε να δώσετε κάποια συμβουλή στους νέους επίδοξους συγγραφείς;
Εκείνο που θα τους πρότεινα είναι να διαβάζουν όσα περισσότερα βιβλία
μπορούν. Η μάθηση και οι δρόμοι της είναι αυτή που ανοίγει τα μάτια της
ψυχής μας για να αναζητήσουμε το δικό μας μονοπάτι. Ένα άλλο θέμα που
επίσης είναι σημαντικό για μένα είναι εκείνο της γλώσσας που πρέπει
χρησιμοποιούν οι συγγραφείς, δηλαδή τα σωστά Ελληνικά. Δίνω μεγάλη
σημασία σε αυτό.
Τι να περιμένουμε από σας στο μέλλον; Ασχολείστε αυτό το καιρό με κάτι;
Γράφω πάντα, οπότε θα περιμένετε και άλλα βιβλία. Έχω όμως ανέκαθεν
σαν αρχή να μην σχεδιάζω σε βάθος χρόνου. Εκείνο που με απασχολεί τώρα
είναι μια μεγάλη περιοδεία που ξεκίνησε από τη Θράκη και θα απλωθεί σε
όλη την Ελλάδα, με σκοπό να κοινωνήσω το βιβλίο μου στους αναγνώστες.
Αυτός είναι ο μοναδικός μου στόχος για τώρα.
0 σχόλια:
Post a Comment