Η Τατιάνα Τζινιώλη ξαναχτυπά μετά τη "Νύφη" - Διαβάστε το!!

Το ημερολόγιο μιας νύφης:
Η Τατιάνα παντρεύτηκε και γράφει

Τι μου έμαθε ένας χρόνος έγγαμου βίου

Με αυτά και με αυτά, ήρθε η πρώτη μας επέτειος. Την Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου κλείνουμε ένα χρόνο γάμου. Προφανώς και θα το γιορτάσουμε, γιατί μιας και με ξέρεις, γνωρίζεις πως απλά ψάχνω αφορμή για δώρο και πάρτι.

Ένα χρόνο μετά, μπορώ να σου πω με σιγουριά πως δεν άλλαξε τίποτα. Απολύτως. Τουλάχιστον στη δική μας σχέση. Γιατί κατά τα άλλα, άλλαξε αρκετά ο περίγυρος. Τώρα οι περισσότεροι μας ρωτάνε πότε θα κάνουμε παιδί και πλέον μας αντιμετωπίζουν ως ένα άτομο. Με αυτό ίσως τα έχω βρει πιο σκούρα. Ότι ξαφνικά είναι δεδομένο πως θα είμαστε και θα βγαίνουμε πάντα μαζί. Δύο ξεχωριστά άτομα που απλά άλλαξε το relationship status του, είμαστε. Με τους δικούς του φίλους ο καθένας και με το δικό του τρόπο διασκέδασης.

Το άλλο μου θέμα είναι οι νέες μανούλες. Ξέρεις ότι έχω ένα θέμα σχετικά με τις πολύ προσωπικές ερωτήσεις. Επίσης έχω και ένα θέμα σχετικά με τα στερεότυπα της κοινωνίας. Δε θεωρώ ότι όλες είμαστε «προγραμματισμένες» να θέλουμε να παντρευτούμε, ούτε να γεννήσουμε 2,3,4,20 παιδιά. Μερικές το θέλουν, μερικές όχι. Όπως όλα τα πράγματα στη ζωή, τίποτα δεν είναι απόλυτο. Πως μπορείς να γενικεύεις όταν μιλάς για διαφορετικά άτομα; Κανείς μας δεν είναι ίδιος με τον άλλο, γιατί λοιπόν να είναι και οι απόψεις ή τα θέλω μας;

Δεν είμαι τόσο κυνική όσο ακούγομαι. Πάνω απ όλα αυτό που έχει σημασία για εμένα, είναι να κάνει ο άλλος αυτό που θέλει και να είναι ευτυχισμένος. Το μόνο «πρέπει» που να ακολουθεί, να είναι αυτό που ορίζει εκείνος.

Τις προάλλες λοιπόν, μία γνωστή μου γέννησε. Μόλις είδα στο Facebook τις φωτογραφίες του ζουμπουρλούδικου μωρού, έσπευσα να της ευχηθώ τα καλύτερα και από καρδιάς. Η απάντηση της ήταν «Και στα δικά σου». Που είναι το κακό θα μου πεις τώρα. Πουθενά. Περίμενε όμως να ακούσεις όταν της ευχήθηκα για τα γενέθλια της, λίγες εβδομάδες μετά. Η απάντηση της ήταν «Σ’ευχαριστω πολυ για τις ευχές σου! Εύχομαι και σε σένα με το καλο να ολοκληρωθεί η ευτυχία σας με ενα μικρούλι μωρακι στην αγκαλιά σας».

Και ερωτώ. Μόνο σε εμένα κακοφάνηκε; Πιστεύω απλά, ότι η ευτυχία του καθένα και το τι τον κάνει χαρούμενο είναι καθαρά προσωπική υπόθεση και κυρίως ότι πριν παντρευτώ οι ευχές αυτές δεν ερχόντουσαν από κανέναν. Για να είμαι ειλικρινής, δεν παντρεύτηκα για να κάνω οικογένεια. Οι κοντινοί μου άνθρωποι και εσύ, το ξέρεις. Για μένα ο γάμος ήταν μία δήλωση πως ο Μιχάλης δεν είναι ένας οποιοσδήποτε για εμένα. Είναι ο άντρας μου και ο άνθρωπος μου. Εκείνος που θέλω μία μέρα να ξεκινήσω οικογένεια, αλλά όταν το θέλω εγώ. Πέρα από τα κοινωνικά «πρέπει» και προσδοκίες. Η ευτυχία μου δε θα ολοκληρωθεί με ένα παιδάκι. Δε νιώθω ελλιπής τώρα. Είμαι γεμάτη και ευτυχισμένη με τη ζωή μου ως έχει. Όταν και αν γεννηθεί η ανάγκη για κάτι παραπάνω, το συζητάμε. Αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να με αντιμετωπίζουν με δυσπιστία όταν το λέω φωναχτά. Της κοπέλας δεν της απάντησα και απ ότι βλέπω στο Facebook, ποζάρει ευτυχισμένη με το μωρό της. Και πραγματικά χαίρομαι για εκείνη. Γιατί ζει τη δική της εκδοχή της ευτυχίας. Εγώ ζω τη δική μου και εσύ ζεις τη δική σου.

Για όλη την προετοιμασία του γάμου, μπορείς να διαβάσεις το βιβλίο μου «Το Ημερολόγιο μίας νύφης» που κυκλοφόρησε πριν μερικούς μήνες ως e-book αλλά και σε paperback. Δες εδώ