Review: Αυτός ο μπάτσος

 Αυτός ο μπάτσος - Γιώργος Σκούρτης

Αυτά που θα διαβάσετε βασίζονται σε αληθινά γεγονότα, πραγματικούς ανθρώπους που ζούνε δίπλα μας –κάποιοι ίσως να έχουν πεθάνει– και, το κυριότερο, έχουν υποστεί την αναγκαία μυθοπλαστική διαδικασία, τόσο τα γεγονότα, όσο και οι άνθρωποι. Ο συγγραφέας, ως πασίγνωστον, θρέφεται από τις σάρκες και τα πάθη των άλλων. Αν δεν υπήρχε η ίδια η ζωή να τροφοδοτεί τη φαντασία μας, δε θα υπήρχε καμία τέχνη.

Αυτός ο μπάτσος δε βγήκε «μέσα απ’ το μυαλό μου». Εγώ, απλώς, επεξεργάστηκα τα αληθινά γεγονότα, παίζοντας το ωραίο παίγνιο της λογο-τεχνίας.

Θα μου πείτε, ίσως: «Και τι µας ενδιαφέρει εµάς η ιστορία κάποιου µπάτσου;» Δεν ξέρω... Κι εγώ θα προτιµούσα να ήµουνα κολγκέρλ ή, ας πούµε, ο λωποδύτης-φάντασµα, αλλά µια που είµαι µπάτσος µ’ αρέσει να λέω και ν’ ακούω µονάχα για µπάτσους. Κι είναι και τ’ άλλο: ζούµε σε κοινωνία µπάτσων και, πώς να το κάνουµε, κάθε ιστορία για µπάτσο –έστω για κάποιον τυχαίο– ενδιαφέρει τους πάντες.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ:

Ένας αδιάφορος αστυνομικός, μια νεκρή ερωμένη, ένας ναρκομανής αδερφός και μια διεφθαρμένη κοινωνία. Όλα αυτά μαζί μπλέκονται υφαίνοντας αδιάκοπα έναν ιστό και συνθέτουν μια ιστορία αληθινή από κάθε άποψη, σκληρή αλλά και γεμάτη δοτικό πάθος. Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα ή μια αστυνομική ιστορία;

Ο κύριος Γιώργος Σκούρτης με απόλυτα ειλικρινή, καθημερινή, λιτή αλλά καθόλου φτωχή γλώσσα μας «αναγκάζει» να ακολουθήσουμε τον ήρωα του βιβλίου του στην προσπάθεια του να εξιχνιάσει τον φόνο της ερωμένης του μέσα σε μια κοινωνία που ο υπόκοσμος και η διαφθορά κυριαρχούν. Συγκλονιστικό ρόλο σε όλα αυτά θα παίξει και ο αδερφός του που είναι βυθισμένος στον κόσμο των ναρκωτικών.

Μου είναι πραγματικά δύσκολο να εκφράσω αντικειμενική γνώμη για το συγκεκριμένο βιβλίο. Τα σημεία που θα έκαναν τους λάτρεις του είδους να το αγαπήσουν , ακριβώς αυτά τα σημεία είναι που εμένα με ξενίζουν. Οι σκέψεις , οι φιλοσοφικές ερωτήσεις που κάνει στον εαυτό του ο πρωταγωνιστής μας αλλά και η εσωτερική του αναζήτηση που ταυτόχρονα αποτελούν και ζητήματα που απασχολούν  την κοινωνία ολόκληρη είναι τόσο τραχιά , τόσο σκληρά δοσμένα που δεν με αφήνουν να εμβαθύνω σε αυτά κάνοντας τα δικές μου σκέψεις. Το παράδοξο βέβαια είναι ότι σίγουρα αυτή η τραχύτητα θα προσελκύσει μεγάλο μέρος των αναγνωστών.

Το τελικό συμπέρασμα όλων αυτών είναι ότι επειδή ή η θετική ή η αρνητική αντίδραση μετά την ανάγνωση ενός βιβλίου είναι καθαρά υποκειμενική είναι αδιαμφισβήτητο ότι το συγκεκριμένο μυθιστόρημα θα κερδίσει μεγάλο μέρος του αναγνωστικού κοινού που προτιμά αναγνώσματα αυτού του είδους , παρόλο που εμένα δεν κατάφερε να με κερδίσει απόλυτα.

Κυκλοφορεί απο τις εκδόσεις Λιβάνη