Συνέντευξη και Παρουσίαση του Εφιάλτες, συμβόλαιο ψυχής, της Άρτεμις Βελούδου

Δεν υπάρχουν όρια σ’ αυτά που μπορείς να κάνεις, για να σώσεις αυτόν που αγαπάς...

Το Βιβλίο

Ο Ρέιμοντ ήταν επικίνδυνος. Τουλάχιστον ως τέτοιον τον αντιμετώπιζαν όλοι γύρω του. Ο ίδιος θεωρούσε τη ζωή του τέλεια έτσι όπως ζούσε στα άκρα, χωρίς περιορισμούς και απαγορεύσεις. Όταν όμως έφτασε στο κατώφλι του θανάτου μια μοιραία νύχτα, ανέλαβε η οικογένεια του τα ηνία. Έπειτα από τον αγώνα της απεξάρτησης βρέθηκε εξορισμένος σ’ ένα ζοφερό χωριό, υπό την κηδεμονία των παππούδων του.

Εγκλωβισμένος στο Ντάνγουϊτς, ξεκινάει πάλι από την αρχή. Αλλάζοντας τον τρόπο ζωής του, οδηγείται σταδιακά στο να αλλάξει τον ίδιο του τον εαυτό. Η Ονόρα, ένα μυστήριο κορίτσι, εισβάλλει στη ζωή και το μυαλό του. Για κάποιο λόγο νιώθει να τη μισεί, αλλά σύντομα του γίνεται εμμονή καθώς προσπαθεί να σηκώσει το πέπλο της μυστικοπάθειας της, και να ανακαλύψει την αλήθεια για τη ζωή της. Ανεξήγητα γεγονότα προηγούνται πάντα της παρουσίας της, και ο Ρέιμοντ ήθελε πάση θυσία να ικανοποιήσει την περιέργεια του. Πλησιάζοντας την όμως εμπλέκεται σε έναν συναισθηματικό πόλεμο, που αντιστρέφει τους όρους της γνωριμίας τους και τα κίνητρα της αναζήτησης του.

Στη νέα αυτή διαδρομή, θρύλοι και μύθοι αποδεικνύονται αληθινοί, η ομίχλη δεν είναι πάντα τόσο αθώα, και τα φαινόμενα μονίμως απατούν την αντίληψη. Ο Ρέιμοντ έμπλεξε σε μια περιπέτεια η οποία τον ταξίδεψε σ’ έναν κόσμο που ποτέ δεν φανταζόταν ότι υπάρχει, και δεν χρειάστηκε να κάνει βήμα παραπέρα από τον δικό μας για να τον αντικρύσει. Έμαθε με τον χειρότερο τρόπο ότι δεν υπάρχουν όρια σ’ αυτά που μπορείς να κάνεις, για να σώσεις αυτόν που αγαπάς. Και ανακάλυψε πως ο καθρέφτης της ψυχής μας, είναι εκείνος που μας κάνει να δούμε τη ζωή με άλλο μάτι.

Αποσπάσματα 

"Ξαφνικά είδα από μακριά μια λευκοντυμένη γυναικεία μορφή. Έκλαιγε απαρηγόρητη. Ξεκίνησα να τρέχω προς το μέρος της, αλλά τα πόδια μου ήταν βαριά σαν μολύβι. Τότε πρόσεξα κι έναν άλλο ήχο που πλανιόταν στον αέρα, ανακατεμένος με τον οδυρμό της γυναίκας.
Στην αρχή νόμιζα ότι έσκουζε κάποιο γατί. Μετά κατάλαβα ότι ήταν το κλάμα ενός μωρού. Ερχόταν από τη θάλασσα. Πανικόβλητος, προσπάθησα να καταλάβω πως γίνεται να ακούω το μωρό μέσα από τη θάλασσα. Το κλάμα της γυναίκας δυνάμωσε, και την είδα να έρχεται προς το μέρος μου ουρλιάζοντας.
Κάθε διάθεση μου να τη βοηθήσω χάθηκε."
Εφιάλτες, κεφ.3 σελ.89

"Γιατί είχα επηρεαστεί τόσο πολύ από τα λόγια της; Είχε δίκιο άραγε; Βρήκα στο πρόσωπο της μια καινούργια, λιγότερη βλαβερή εξάρτηση; Αν και μετά βίας μπορούσα να τη χαρακτηρίσω ‘ λιγότερο βλαβερή’. Ο πόνος που με κατέκλυσε, ήταν κάτι το καινούργιο. Δεν μπορούσα να δω με ποιον τρόπο θα τον έκανα να φύγει. Ο φόβος επανήλθε δριμύτερος."

Εφιάλτες, κεφ.8 σελ.255

"..το μάτι μου, έπεσε πάνω σ’ έναν επιβλητικό πέτρινο όγκο. Μαγεμένος, προχώρησα κοντά του. Στάθηκα από κάτω του, και αναρωτήθηκα γιατί είχε μείνει όρθιο μόνο αυτό το κομμάτι του κτιρίου.Ένιωσα σίγουρος, ότι εδώ κάποτε υπήρχε ένα τεράστιο κτίσμα. Ψάχνοντας το έδαφος για τα θεμέλια, κάτι μου απέσπασε την προσοχή.
Φωνές. Χιλιάδες φωνές, έρχονταν από πολύ μακριά. Ο φόβος μου έσφιξε την καρδιά. Εντόπισα την προέλευση τους, και κατευθύνθηκα σαν υπνωτισμένος προς τα εκεί. Όσο πλησίαζα, φανερώθηκε η θάλασσα μπροστά μου. Τα πόδια μου σέρνονταν βαριά, αλλά συνέχιζα."
Εφιάλτες, κεφ.22, σελ.656

Ξεφυλλίζοντας το βιβλίο

http://efialtes.iwrite.gr/128/%CE%BE%CE%B5%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%BB%CE%AF%CE%B6%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%BF-%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF/




Μιλώντας με τη Συγγραφέα:

-Ποιό ήταν το έναυσμα για να ξεκινήσεις να γράφεις;

Είμαι φανατική αναγνώστρια, και πιστεύω ότι είναι η φυσική ροπή ενός αναγνώστη να πειραματιστεί με την συγγραφή σε κάποια περίοδο της ζωής του. Τόσα ταξίδια με τόσα βιβλία γεννούσαν ιδέες, σκέψεις, τροφή για ιστορίες που ήθελα να αποτυπώνω στο χαρτί. Είναι η ανάγκη του να γράψω κάτι που θα μου άρεσε να διαβάζω... κι έτσι ξεκίνησα με διηγήματα, θεατρικά έργα, σενάρια, άρθρα και, φυσικά, απόπειρες μυθιστορημάτων.

-Σε επηρέασε καθόλου η προσωπική σου ζωή, κάποιο βίωμα, κάποιο πρόσωπο;

Σίγουρα πολλές συγκυρίες στην προσωπική μου ζωή οδήγησαν σε αυτό. Πρώτη απ’ όλες, η οικογενειακή μας μετακόμιση. Η περίοδος προσαρμογής ήταν δύσκολη, και στράφηκα στα βιβλία και στο χαρτί για παρηγοριά και συντροφιά. Το πρόσωπο που με ενθάρρυνε στο να αφεθώ στην αγάπη μου αυτή ήταν η μητέρα μου. Η ίδια είναι βιβλιοφάγος, και έχει ολοκληρώσει έναν σεβαστό αριθμό μυθιστορημάτων. Με ενέπνευσε, με παρότρυνε, ήταν και είναι το παράδειγμα μου- σε πολλά πράγματα.

-Τι σε ενέπνευσε να γράψεις το συγκεκριμένο βιβλίο; Αληθινή ιστορία, φαντασία, πάντρεμα των δύο;

Αληθινή ιστορία δεν είναι, ούτε στην πρωτογενή του βάση. Τρέφω μεγάλη αγάπη για το μεταφυσικό. Περνάω πολλές ώρες διαβάζοντας για μύθους και θρύλους άλλων χωρών. Ένα τέτοιο βράδυ, ένας από αυτούς τους θρύλους με υπέβαλλε σε μια κατάσταση σκέψης... Λίγο αργότερα ήρθε στο μυαλό μου ένας πρωταγωνιστής αντισυμβατικός, μυστήριος, αντι-ήρωας. Ήταν θέμα χρόνου μέχρι η έμπνευση να συνδέσει στο υποσυνείδητο μου σκέψεις και πρωταγωνιστή, και να τον αφήσω να μου διηγηθεί την ιστορία του. Πέρα από τις τοποθεσίες, που είναι υπαρκτές, η πλοκή είναι καθαρά θέμα φαντασίας.

-Πότε σκέφτηκες για πρώτη φορά να προσπαθήσεις να εκδόσεις τις ιστορίες σου;

Αμέσως μόλις ολοκλήρωσα τους ‘Εφιάλτες’. Λάτρεψα τόσο απόλυτα τους ήρωες και την ιστορία, κατακλύστηκα από τέτοια συναισθήματα, που σαν αναγνώστρια διψούσα να νιώσω. Ήθελα να φτάσει το βιβλίο στα χέρια άλλων ανθρώπων, ώστε να προκαλέσει και σε εκείνους σκέψεις –θετικές ή αρνητικές-.

- Πιστεύεις ότι δίνονται ευκαιρίες σε νέους ανθρώπους στη χώρα μας να αναδείξουν το ταλέντο τους;

Δεν θέλω να φανώ μηδενίστρια, θα ήθελα να πιστεύω ότι ναι, δίνονται, αρκεί να ξέρεις να τις βρεις και να τις κυνηγήσεις. Ίσως τα κριτήρια επιλογής της ανάδειξης είναι λίγο ελιτιστικά, ίσως να υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί και αξιώσεις, πέρα από το ταλέντο. Ναι, θα ήθελα να το πιστεύω... Αλλά ως μικρή χώρα, είναι αναλογικά λίγες και οι περιπτώσεις. Προσωπικά, κινούμαι με βάση την φιλοσοφία του ρητού ‘τις ευκαιρίες τις δημιουργείς μόνος σου’. Και αυτό μπορεί να ισχύσει σε οποιαδήποτε χώρα.

- Πως βλέπεις το μέλλον του βιβλίου; Ευοίωνο μέσα στην κρίση που μαστίζει την χώρα και τον χώρο;

Το μέλλον του βιβλίου είναι δυσοίωνο στην χώρα μας, και είναι ανώφελο να εθελοτυφλούμε. Η κρίση σίγουρα προκάλεσε πλήγμα στους εκδοτικούς οίκους, με την κάθε εκδοτική τους σειρά να περιορίζεται σε αριθμό, αλλά και επιλογές (ευπώλητοι συγγραφείς-μεταφρασμένη λογοτεχνία). Ένα επίσης δυσοίωνο μήνυμα, είναι η στροφή των εκδοτικών οίκων στα ηλεκτρονικά βιβλία. Οι ‘μαρκετινίστικες’ κινήσεις που γίνονται είναι το λιγότερο σταυροφορικές. Αν αυτό είναι το μέλλον του βιβλίου, δεν είναι απλά δυσοίωνο, με κάνει να τρέμω. Όσο αντι- οικολογική κι αν είναι η παραγωγή τους, τα βιβλία είναι χαρτί και μελάνι. Μπορώ να καταλάβω ότι εξυπηρετεί η ηλεκτρονική μορφή, αλλά.... αυτό το ‘αλλά’, όσο παράλογο κι αν είναι, με κάνει να φοβάμαι. Ειδικά στην περίοδο της κρίσης. Είναι μια ολόκληρη σειρά επαγγέλματα που στηρίζονται στην παραδοσιακή του μορφή. Και η κρίση σπρώχνει τους αναγνώστες σε ο, τι πιο οικονομικό. Φοβάμαι ότι θα χαθεί τόσο η μορφή όσο και η αξία του βιβλίου. Και στην χώρα μας το ποσοστό που του δίνει αξία ήταν ήδη μικρό και πριν την κρίση.

-Κάποιοι πιστεύουν ότι η λογοτεχνία του φανταστικού στην χώρα μας, έχει περιορισμένο αναγνωστικό κοινό. Εσύ συμμερίζεσαι την άποψη αυτή;

Εν μέρει. Η τελευταία μέτρηση που μου είχε γνωστοποιηθεί για το αναγνωστικό κοινό στην Ελλάδα, ήταν 8%. Από αυτό το ποσοστό, την μερίδα του λέοντος κατέχουν τα ερωτικά μυθιστορήματα. Πιστεύω όμως ότι αμέσως δεύτερη έρχεται η μεταφρασμένη λογοτεχνία του φανταστικού. Και προσέξτε αυτό το σημείο. Στην Ελλάδα αγαπούν ιδιαίτερα την λογοτεχνία του φανταστικού, αλλά όχι τους Έλληνες συγγραφείς του φανταστικού. Το περιορισμένο κοινό αφορά αυτήν την κατηγορία, υπάρχει μεγάλη προκατάληψη.

-Εκτός από την συγγραφή και το διάβασμα, με τι άλλο σου αρέσει να ασχολείσαι;

Λατρεύω το θέατρο, τόσο ως θεατής, όσο και στο υποκριτικό κομμάτι. Από το τελευταίο δυστυχώς απέχω κάποιον καιρό. Τελευταία στράφηκα στις πιλάτες και στην ζούμπα. Δύο εντελώς διαφορετικά είδη εκγύμνασης. Το ένα προσφέρει πνευματική και σωματική αρμονία, το άλλο εκτόνωση. Και φυσικά μου αρέσει να ταξιδεύω. Προσπαθώ πάντα να κανονίζω μια εξόρμηση, κοντινή ή μακρινή.

- Ποια θα είναι τα επόμενα βήματα σου;

Άμεση προτεραιότητα είναι να ολοκληρώσω τους «Εφιάλτες», γράφοντας το δεύτερο και τελευταίο μέρος του βιβλίου. Έπειτα, μόλις ηρεμήσει λίγο η λυπηρή κατάσταση στα πανεπιστήμια μας, θα ήθελα να σπουδάσω Ψυχολογία. Είναι μια επιστήμη που δεν μπορώ να την αποσυνδέσω από την ανθρώπινη φύση και την ζωή αυτή καθεαυτή (όπως και την Ιστορία), και θα ήθελα να ασχοληθώ σε επίπεδο πτυχίου, πέρα από τον χρόνο που ήδη αφιερώνω διαβάζοντας μόνη μου πανεπιστημιακά εγχειρίδια.

- Πως ονειρεύεσαι το μέλλον σου;

Αποδεσμευμένο από αυτήν την τρομοκρατία που ζούμε. Ελεύθερο.

Λίγα λόγια για την Άρτεμις....

Η Άρτεμις Βελούδου – Αποκότου γεννήθηκε το 1988 στον Πειραιά, όπου και έζησε τα παιδικά της χρόνια. Το ‘96 μετακόμισε στην Άνοιξη, εμπειρία η οποία συνοδεύτηκε από την εκδήλωση της κλίσης της στα βιβλία (αναγνωστικά και συγγραφικά μιλώντας). Κατά τη σχολική της σταδιοδρομία διακρίθηκε σε διαγωνισμούς εκθέσεων, και κάποια κείμενα της δημοσιεύθηκαν σε νεανικό περιοδικό.

Σπούδασε στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, στη Φιλοσοφική, και αποφοίτησε από το Ιστορικό και Αρχαιολογικό τμήμα με την ειδικότητα ιστορικού-φιλολόγου. Ως φοιτήτρια παρακολούθησε σεμινάρια δημιουργικής γραφής, καθώς και μαθήματα θεωρίας της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Καρποί αυτών των ενασχολήσεων ήταν κάποια διηγήματα και αρκετά προσχέδια μυθιστορημάτων. Επίσης, ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με το θέατρο τόσο στον ανθηρό πολιτιστικά δήμο της, όσο και σε μια αυτοδημιούργητη ομάδα.

Το 2009, για προσωπική της ευχαρίστηση άρχισε να συλλέγει μύθους και θρύλους ξένων χωρών υπό μορφή δοκιμίου. Τότε συνέβη η δική της “μαγική στιγμή”. Οι “Εφιάλτες” πήραν αυτόνομα τον δρόμο τους, από το πρώτο κεφάλαιο μέχρι το τέλος. Στα άμεσα σχέδια της είναι να εντρυφήσει στην επιστήμη που δειλά επεξεργάζεται σε αυτό το βιβλίο, την Ψυχολογία, επιστρέφοντας στα παλιά της λημέρια.

Το βιβλίο Εφιάλτες – συμβόλαιο ψυχής (Εκδόσεις iWrite, 2013) είναι το πρώτο της μυθιστόρημα που εκδίδεται.