Το Read to Death στην παρουσίαση του Πολυχρόνη Κουτσάκη!

Κείμενο: Αγγελική Κατσιμάρδου

Επιμέλεια: Άρτεμις Βελούδου-Αποκότου

Οι Εκδόσεις Πατάκη παρουσίασαν τα βιβλία του Πολυχρόνη Κουτσάκη «Δεν Είσαι Εδώ» και «Αθηναϊκό μπλουζ» (με αφορμή την ταυτόχρονη έκδοση στην Ελλάδα και στο εξωτερικό), στον πολυχώρο ΙΑΝOS.

Τα βιβλία παρουσίασαν οι κυρίες Αργυρώ Μουντάκη, συγγραφέας – κριτικός λογοτεχνίας και Μαρίζα Ντεκάστρο, κριτικός λογοτεχνίας.

Η κυρία Ντεκάστρο πήρε τον λόγο και είπε λίγα λόγια για το βιβλίο «Δεν Είσαι Εδώ», το τρίτο και τελευταίο βιβλίο της σειράς «Η Τριλογία Της Κρήτης» και για τον ίδιο τον κύριο  Κουτσάκη. Επρόκειτο για έναν άγνωστο, γι’ αυτήν, συγγραφέα και κατέληξε να τον χαρακτηρίσει ‘καταπληκτικό’.

Το πρώτο βιβλίο «Καιρός Για Ήρωες» το περιέγραψε σαν νεανικό, αλλά όχι μόνο. Ασχολήθηκε με τη μαφία, αλλά και τα ερωτικά των ηρώων και την εντυπωσίασε πολύ ο τρόπος που μιλούν οι ήρωες. Δεν χρησιμοποιούν τον τρόπο που μιλούν οι νέοι σήμερα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά μιλούν με ολόκληρες προτάσεις και δεν αναφέρονται σε κινητά, ηλεκτρονικούς υπολογιστές και σε τεχνολογία, γενικότερα. 

Το δεύτερο της σειράς «Μια Ανάσα Μόνο» πραγματεύθηκε και πάλι τα ερωτικά των ηρώων, αλλά και οικογενειακά θέματα και βρήκε τους ήρωες ιδιαίτερα τολμηρούς, να κάνουν πράγματα που άλλοι έφηβοι δεν θα έκαναν.

Για το τρίτο βιβλίο της σειράς «Δεν Είσαι Εδώ», η κυρία Ντεκάστρο έκανε ερώτηση σχετικά με τα τούνελ και την πόλη των Χανίων. Αν υπάρχουν ή ήταν δημιούργημα του συγγραφέα, για να εξυπηρετήσει την πλοκή.

 

Ο κύριο Κουτσάκης πήρε τον λόγο, χαιρέτισε το πάνελ και τις δύο κυρίες, που δέχτηκαν να παρουσιάσουν τα βιβλία του και τις εκδόσεις Πατάκη και απάντησε στην ερώτηση θετικά, λέγοντας ότι τα τούνελ υπήρχαν και δημιουργήθηκαν την εποχή της Ενετοκρατίας, αλλά σήμερα υπάρχει μόνο ένα. Όλα τα άλλα έχουν σφραγισθεί. Εκεί διαδραματίζεται και ένα μεγάλο κομμάτι της ιστορίας.

Η κυρία Ντεκάστρο συνέχισε με μια σειρά άλλων ερωτήσεων, σχετικά με το τελευταίο βιβλίο.

- Γιατί αποφάσισε ο συγγραφέας να γράψει τριλογία; Επειδή είναι της μόδας;

Ο κύριος Κουτσάκης απάντησε ότι ο ίδιος είναι ‘old school’ και δεν ακολουθεί τάσεις. Μετά τα 18 του άρχισε να διαβάζει πολύ και γνώρισε την αστυνομική λογοτεχνία μέσα από τους Ρέιμοντ Τσάντλερ, Ντάσιελ Χάμετ και από τον ανέκδοτο στην Ελλάδα Ρόμπερτ Π. Πάρκερ. Το αστυνομικό βιβλίο, συνέχισε, εκτός από το μυστήριο και την περιπέτεια, μιλάει και για κοινωνικά θέματα και αυτό του άρεσε. Η αστυνομική λογοτεχνία μιλάει σε κάθε αναγνώστη ξεχωριστά. Άλλος μένει απλώς στην υπόθεση και άλλος αναλύει αυτά τα προβλήματα.

(Εδώ ακούγεται ένα κινητό να χτυπάει, επίμονα, και ο κύριος Κουτσάκης αποκάλυψε ότι είναι το δικό του και έσπευσε να το κλείσει!).

Αρχικά δεν ξεκίνησε να γράψει τριλογία. Αλλά, στην πορεία, του βγήκαν πολλές σελίδες και επειδή ο ίδιος δεν μπορεί να διαβάσει ένα βιβλίο χιλίων σελίδων, αποφάσισε να εστιάσει σε μία ιστορία κάθε φορά και να το κάνει τριλογία.

- Τι διαφοροποιεί τα βιβλία από τα βιβλία ενηλίκων ή παιδιών;

Θεωρεί ότι τα βιβλία είναι πιο σκοτεινά για παιδικά και ελπίζει ότι τίποτα δεν τα διαφοροποιεί από αυτά των ενηλίκων.

- Τι θα βρει ο νέος για να ταυτισθεί στο βιβλίο;

Η απάντηση του κυρίου Κουτσάκη ήταν: εκτός από πλοκή, μυστήριο και έρωτα, αφηγούνται και οικογενειακά θέματα· πολλές φορές τον πλησίασαν παιδιά και του είπαν ότι αναγνώρισαν προβλήματα δικά τους και της οικογένειάς τους στις σελίδες του βιβλίου.

- Ο Νικ είναι ο ήρωας του τρίτου βιβλίου και είναι πολύ δυνατός, σκληρός, μονόχνωτος, αδιάφορος χαρακτήρας.

Ο κύριος Κουτσάκης προτίμησε να διαβάσει ένα απόσπασμα από το βιβλίο, που μιλάει για τον Νικ, ως απάντηση.

- Η κυρία Ντεκάστρο συνέχισε χαρακτηρίζοντας τον Νικ ναι μεν σκληρό, αλλά και ευαίσθητο. Μονήρη, αλλά και τρομερό εκδικητή για τους φίλους του. Είναι, τελικά, υπερβολικός;

Ο συγγραφέας απάντησε ότι, σχετικά με τον Νικ, υπάρχουν δύο ειδών αντιδράσεις. Αυτοί που είναι γοητευμένοι με τον χαρακτήρα του, ειδικά οι κυρίες, αλλά και αυτοί που τον χαρακτηρίζουν υπερβολικό. Ο ίδιος (larger than large) τον ήθελε υπερβολικό. Έχει πολλά χρήματα, είναι 17 και ζει μόνος του, ξέρει πολεμικές τέχνες. Γνωρίζει 17χρονους που ζουν μόνοι τους, υπάρχουν πολλοί που κάνουν πολεμικές τέχνες ή έχουν πολλά χρήματα. Απλά, έβαλε πολλούς χαρακτήρες σε έναν.

- Δύο πλαίσια: Πόλη των Χανίων (άστεγοι, μετανάστες, έφηβοι) και οικογένεια. Πώς όλα αυτά βάλουν στον χαρακτήρα;

Όλα τα παραπάνω προβλήματα φαίνονται και διαμορφώνουν τον χαρακτήρα των εφήβων.

- Διαφορετικές οπτικές ηρώων. Ο Γιώργος είναι διαφορετικός. Έχει ενοράσεις και μιλάει με τον νεκρό παππού του. Πόσο σημαντικό είναι αυτό σε ένα αστυνομικό μυθιστόρημα;

Ο κύριος Κουτσάκης ήθελε να δώσει και έναν ελαφρότερο χαρακτήρα στα βιβλία του. Ήθελε να είναι και λίγο αστεία, για να μην υπάρχει ο διδακτισμός. Αυτό το χαρακτηριστικό κάνει τον Γιώργο ξεχωριστό. Ήθελε, μέσω του παππού, να δείξει τα γεγονότα του παρελθόντος που μας διαμορφώνουν σήμερα.

- Η Αστυνομία εμφανίζεται και σαν ‘Δημόσιος Υπάλληλος’, αλλά και με ρόλο αποφασιστικό και άμεσο. Αυτό ήθελε να δείξει στο βιβλίο του;

Ναι!

- Έχει σκοπό, με τα βιβλία του, να πατάξει τον ρατσισμό;

Ναι! Μέσα στα βιβλία του θα δούμε πολλούς μετανάστες και ειδικά μια οικογένεια Αλβανών, με μια κόρη-υπόδειγμα, θριαμβεύτρια, αλλά και με έναν γιο έμπορο ναρκωτικών. Όλοι είμαστε άνθρωποι και πρέπει να μας χαρακτηρίζουν οι πράξεις μας και όχι η εθνικότητα.

Σε αυτό το σημείο, ο συγγραφέας Βασίλης Παπαθεοδώρου, των εκδόσεων Καστανιώτη, παρενέβη στη συζήτηση και τόνισε δύο σημεία-νεωτερισμούς του βιβλίου. Το πανανθρώπινο και το ηθικό δίλημμα, στο τέλος του τρίτου βιβλίου. Χαρακτήρισε την τριλογία, τριλογία φιλίας.

Τη σκυτάλη πήρε η κυρία Μουντάκη, που μίλησε για το «Αθηναϊκό Μπλουζ». Καλησπέρισε με τη σειρά της τον κόσμο, ευχαρίστησε τον κύριο Κουτσάκη για την τιμή να μιλήσει για το βιβλίο του και να είναι στο ίδιο πάνελ με την κυρία Ντεκάστρο.

Χαρακτήρισε και αυτή το βιβλίο αστυνομικό με κοινωνικές προεκτάσεις, ένα είδος παρεξηγημένο, που αποκαθίσταται τα τελευταία χρόνια. Το αστυνομικό υπάρχει στην παγκόσμια λογοτεχνία, αλλά δεν ήταν ποτέ πολύ διαδεδομένο. Θεωρούνταν απορριπτέο από τους λόγιους. Τα τελευταία χρόνια αποκαθίσταται, σταδιακά. 

Συνέχισε μιλώντας για τον Στράτο. Σκοτώνει ανθρώπους, αλλά κακούς. Είναι, άραγε, ένα απλός δολοφόνος ή ένας αθώος υπερήρωας; Το Alter Ego του είναι ο Ντραγκ, ο αστυνομικός φίλος του. Το βιβλίο δίνει μεγάλη βάση στη φιλία και φαίνεται και από τους άλλους χαρακτήρες, που συμπληρώνουν την ομάδα. Το χαρακτηριστικό του είναι η συντροφικότητα. Στοιχείο που υπήρχε από την εποχή του Ντιντερό και του Θερβάντες. Δύο ήρωες που διαλέγονται. 

Όλοι οι ήρωες δεν είναι αυτοί που φαίνονται. Υπάρχει ένα έγκλημα, μια συγκάλυψη της αλήθειας και ο αθώος είναι ένοχος και ο ένοχος αθώος. Δεν είναι μόνο τα χρήματα για τον Στράτο, που τον ωθούν στη δολοφονία. Είναι η αγάπη η κινητήριος δύναμη. Αγάπη για δικαιοσύνη, για τους φίλους, για την ερωμένη. Αγάπη και ανιδιοτέλεια σε έναν δολοφόνο. 

Ο Στράτος είναι μεθοδικός και αποτελεσματικός. Ο Ντραγκ μοναχικός, και αποστασιοποιημένος. Αστυνομικό και κοινωνικό στοιχείο συμβαδίζουν μέσα από την πλοκή και τον χαρακτήρα των ηρώων. Παρουσιάζεται, επίσης μέσα από το βιβλίο, μια εικόνα της Αθήνας με τα ελληνικά δεδομένα. Άστεγοι, βρωμιά, παραίτηση, αδυναμία κράτους να ανταπεξέλθει, αλλά και χρήμα, σεξ, διαστροφές.

Κάπου εδώ ακούσαμε το αγαπημένο τραγούδι του Στράτου και κατ’ επέκταση του κυρίου Κουτσάκη: I’m a fool to want you από την Billie Holiday. 

 

ο Στράτος – Κουτσάκης είναι λάτρης του κινηματογράφου και βλέπουμε πολύ μουσική στα έργα του συγγραφέα, με ιδιαίτερη αγάπη στην τζαζ.

Κορυφαίο στοιχείο του βιβλίου το χιούμορ, με το σασπένς, την αγωνία, το μυστήριο, τη δράση, το σεξ να ακολουθούν. Η κυρία Μουντάκη διάβασε τρία μικρά αποσπάσματα, που της άρεσαν πολύ και την έκαναν να γελάσει. Θωρεί τη συμβολή του κυρίου Κουτσάκη μεγάλη για το αστυνομικό μυθιστόρημα και την πένα του εξαιρετική τόσο στο αστυνομικό, όσο και στο εφηβικό βιβλίο. Η ίδια νοιώθει πολύ υπερήφανη ως συγγραφέας και ως Χανιώτισσα.

Τέλος, τον λόγο πήρε ο ίδιος ο κύριος Κουτσάκης και είπε λίγα λόγια για τον Στράτο και το «Αθηναϊκό Μπλουζ», τα προβλήματα της χώρας, που ο ίδιος θεωρεί ότι φταίει η έλλειψη δικαιοσύνης (μεγάλα ‘κονέ’, μη-λειτουργία των νόμων). Ο Στράτος, μας είπε, ναι μεν είναι εκτελεστής, αλλά είναι και ηθικός, είναι όμως και επαγγελματίας και πληρώνεται γι’ αυτό.

Αναφέρθηκε ξανά στην έμπνευση του βιβλίου από το ταξίδι του στη Φλωρεντία, αλλά και σε ένα τηλέφωνο που δέχτηκε, όταν κάποιες συμφωνίες για έκδοση των βιβλίων του δεν τελεσφόρησαν και είχε απογοητευθεί. Εκείνο το τηλέφωνο ήρθε την κατάλληλη στιγμή, γιατί βρήκε το κέφι του να συνεχίσει το γράψιμο και ίσως, χωρίς εκείνο το τηλεφώνημα, τα πράγματα να είχαν εξελιχθεί διαφορετικά.

Έκλεισε με μια μικρή ανασκόπηση για το ιστορικό βιβλίο του «Βενιζέλος» και τι τον ώθησε να το γράψει.

Το Read To Death εύχεται στον κύριο Κουτσάκη καλή επιτυχία!