Η κυρία Πασχαλία Τραυλού μιλά στο Read to Death!! ~ Read to Death

Η ΜΗΔΕΙΑ ΔΕΝ ΧΟΡΕΨΕ ΠΟΤΕ

Παρά την κυκλοφορία του νέου της βιβλίου η κυρία Τραυλού βρήκε το χρόνο και απάντησε στις ερωτήσεις μου σχετικά με εκείνη , το νέο της βιβλίο , τη συγγραφή και την έκδοση.
Ακόμη μας πρότεινε 5 βιβλία για να διαβάσουμε φέτος το καλοκαίρι!
Ευχαριστώ την κ.Τραυλού για το χρόνο της αλλά που απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις ενώ δεν ήταν όλες "εύκολες".

- Κυρία Τραυλού, βοηθήστε μας να σας γνωρίσουμε λίγο, πείτε μας λίγα λόγια για σας.

Είμαι ένας άνθρωπος της εποχής μου και μια γυναίκα που επωμίζεται όλους τους αλληλοσυγκρουόμενους ρόλους δυο γενεών γεμάτων στερεότυπα. Προσπαθώ να εξισορροπήσω το μοντέλο της πετυχημένης γενιάς της μητέρας μου, ούσα η ίδια σύζυγος, εργαζόμενη και μητέρα, και το μοντέλο της δικής μου γενιάς, με τις πολύ πιο αυξημένες απαιτήσεις που θέλουν τη γυναίκα να έχει ιδανικά, οράματα και στόχους που συνεχώς αυξάνονται. Αν στο προφίλ της επαγγελματία, μητέρας και συζύγου εντάξετε και την προσωπική μου ανάγκη για έκφραση μέσω της γραφής, θα καταλάβετε νομίζω ότι είμαι μια …μεταλλαγμένη κοινή θνητή.

- Πώς γεννήθηκε η ιδέα του νέου σας βιβλίου «Η Μήδεια δεν χόρεψε ποτέ» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο; Αναφέρετέ μας μερικά στοιχεία για αυτό.

Από την πρώτη στιγμή που ήρθα σε επαφή με τον μύθο της Μήδειας, ήχησε μέσα μου συναγερμός. Η ιστορία από μόνη της είναι ιδιαίτερη και επιδέχεται πολλές ερμηνείες που για να τις αγγίξει κανείς, επιβάλλεται βουτιά όχι μόνο στον ψυχισμό της ηρωίδας αλλά και στον ίδιο τον εαυτό του, στις αξίες, στις ανοχές και στις αντοχές του. Ήμουν ακόμη στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών όταν ο μεγάλος δάσκαλος της αρχαίας τραγωδίας Σπύρος Ευαγγελάτος ως καθηγητής θεατρικών σπουδών ανέλυε Μήδεια κι εγώ το έσκαγα από την ώρα της Γλωσσολογίας για να τον ακούσω. Αυτό ήταν. Η εγγραφή μέσα μου είχε γίνει και αυτή η επαφή με τις προσεγγίσεις του στάθηκε αρκετή για να σπείρει μέσα μου τον προβληματισμό για την Ευριπίδεια Μήδεια και τις προθέσεις του δημιουργού της. Ο κύκλος ολοκληρώθηκε και ο κύβος ερρίφθη πέρσι το καλοκαίρι που η Μήδεια του Ευριπίδη σκηνοθετήθηκε πάλι από τον Σπύρο Ευαγγελάτο με πρωταγωνιστή τον Γιώργο Κιμούλη. Έπειτα από εκείνη την παράσταση, άρχισα να καταγράφω τους δικούς μου προβληματισμούς επινοώντας την Αιμιλία Στρατάκη και τους τέσσερις άλλους ήρωες που προσπαθούν να ερμηνεύσουν την πράξη της μέσα από τον τρόπο που ο καθένας τους διαχειρίζεται τη ζωή του.

Στο νέο σας βιβλίο επιλέγετε να ασχοληθείτε με ένα αρκετά ιδιάζον θέμα. Σας φόβισε καθόλου η επιλογή σας;

Καταρχήν για μένα λογοτεχνία σημαίνει θάρρος. Αντοχή να αγγίζεις τις πληγές σου και να καταθέτεις τους φόβους σου. Αν ο φόβος ήταν ανασταλτικός παράγοντας για τους δημιουργούς θα είχαμε στερηθεί ίσως τα πιο σημαντικά έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Δεν θα είχε γραφτεί το Άρωμα του Πάτρικ Ζίσκιντ, η Φόνισσα του Παπαδιαμάντη, η Μήδεια του Ευριπίδη, το Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι, το Δωμάτιο της Έμα Ντόναχιου και πολλά άλλα ακόμα. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι στην εποχή μας και δη στην Ελλάδα υπάρχει η αναγνωστική τάση να διαβάζονται ανώδυνα θέματα. Δεν είμαι υπέρμαχος αυτής της άποψης. Αγγίζω τις πληγές μου και έως τώρα βρήκα την ανταπόκριση που επιθυμούσα και από όσους με ακολουθούν. Θα έλεγα ότι η ενασχόλησή μου με τη Μήδεια μου προσέφερε τη συγγραφική έξαρση που αποζητώ πάντα για να γράψω και ευελπιστώ ότι οι αναγνώστες με την προσέγγισή μου θα ανακαλύψουν σκέψεις, συναισθήματα και ταυτίσεις που θα τους εκπλήξουν ευχάριστα, όσο αντιφατικό κι αν ακούγεται κάτι τέτοιο.

- Από το νέο σας βιβλίο ποιος χαρακτήρας που έχετε πλάσει είναι ο αγαπημένος σας, ποιον θα ξεχωρίζατε εσείς και γιατί;

Όλοι οι ήρωες είναι αγαπημένοι, καθώς τους υποδύθηκα όλους προκειμένου να γεννηθεί αυτό το μυθιστόρημα και έχουν πνοή από την πνοή μου. Ωστόσο, ξεχώρισα ιδιαίτερα την Έλλη, τη συγγραφέα, καθώς μέσα της υπάρχουν κάποιες περισσότερες δικές μου ψηφίδες. Πέραν τούτου, η Έλλη μου, είναι η αντίστοιχη Γλαύκη της αρχαίας τραγωδίας, που στο δικό μου έργο αποκτά φωνή και υπόσταση και φανερώνει τον ψυχολογικό αντίκτυπο που είχε η πράξη της Μήδειας πάνω της, κάτι που προσωπικά μου έλειπε στο αρχαίο έργο.

- Έχετε ακούσει πολλές φορές κριτικά σχόλια (θετικά ή αρνητικά) για τα βιβλία σας, για τη γραφή σας; Κατά πόσο σας επηρεάζουν;

Από τη στιγμή που κάποιος εκτίθεται εκδοτικά είναι δεδομένο ότι είναι εκτεθειμένος και στην κριτική. Χαίρομαι όταν κρίνονται τα έργα μου είτε θετικά είτε αρνητικά γιατί αυτό σημαίνει ότι κινούν κάποιο ενδιαφέρον. Δεν χαίρομαι καθόλου όμως όταν κρίνονται-κρίνομαι δίχως επιχειρήματα και δίχως να έχει διαβαστεί η δουλειά μου. Δεν μου αρέσει για παράδειγμα όταν κρίνομαι με βάση το φύλο, την ηλικία μου ή με βάση τις ταμπέλες που προκύπτουν από τους χειρισμούς του marketing. Αντιμετωπίζω καλοπροαίρετα αλλά και με πνεύμα σκεπτικισμού κάθε κριτική, καλή ή κακή. Η βαρύτητα που θα δώσω εξαρτάται από το πρόσωπο, τον τρόπο και τον λόγο που την ασκεί.

- Έχοντας μια έντονη συγγραφική δραστηριότητα και μια πολύ επιτυχημένη πορεία στον χώρο του ελληνικού μυθιστορήματος, θεωρείτε ότι ρισκάρετε με τη μετακόμισή σας σε έναν εκδοτικό οίκο που δεν χαρακτηρίζεται για το κοινωνικό ελληνικό μυθιστόρημα;

Γενικά είμαι άνθρωπος που δεν του αρέσει να βαλτώνει αλλά να δοκιμάζει, να τολμά και να εξελίσσεται. Στην παρούσα φάση έκρινα πως αυτή η αλλαγή θα έκανε καλό στο συγγραφικό μου προφίλ. Θεωρώ ότι το Μεταίχμιο χαρακτηρίζεται από πολλά είδη μυθιστορήματος μεταξύ των οποίων και το κοινωνικό μυθιστόρημα. Έχει εκδώσει και στο παρελθόν κοινωνικά μυθιστορήματα τα οποία έχουν διακριθεί. Μπορεί έως τώρα να μην έχει επιδοθεί στην popular λογοτεχνία αλλά σας διαβεβαιώ διαθέτει την τεχνογνωσία, το μεράκι και τα κατάλληλα στελέχη για να το επιτύχει. Αν αναλογιστείτε ότι δεν είμαι από τους συγγραφείς που αλλάζουν συνεχώς εκδοτική στέγη, νομίζω ότι είναι προφανές πως έχω πειστεί για τη δυνατότητα στήριξης της δουλειάς μου.

- Κατά πόσο θεωρείτε εσείς εφικτό για έναν συγγραφέα να βρει εκδότη για να εκδώσει το βιβλίο του;

Οι καιροί είναι δύσκολοι και πάντα έτσι ήταν τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια στην Ελλάδα. Η βιβλιοπαραγωγή είναι δυσανάλογη προς το αναγνωστικό κοινό και αυτή η αλήθεια αναγκάζει και τους εκδότες να εκδίδουν και να επενδύουν σε έργα που θα έχουν ευκολότερα απήχηση στο όποιο αναγνωστικό κοινό της Ελλάδας. Ομολογουμένως εγώ δεν δυσκολεύτηκα να κάνω το ξεκίνημά μου με έναν πολύ καλό εκδότη ο οποίος τότε είχε αρχίσει να κάνει τα πρώτα γερά βήματά του στην ελληνική λογοτεχνία και εγώ ως… πείραμα, του είχα πετύχει. Δυστυχώς, σήμερα τα πράγματα νομίζω πως είναι δυσκολότερα, γιατί κλείνουν εκδοτικοί οίκοι, η παραγωγή τείνει να είναι μικρότερη και οι εκδότες παίρνουν λιγότερα ρίσκα επενδύοντας σε νέους συγγραφείς.

- Ποιο πιστεύετε ότι είναι το μέλλον της λογοτεχνίας στην Ελλάδα αλλά και του ίδιου του βιβλίου; Θεωρείτε ότι η οικονομική κρίση έχει πλήξει το βιβλίο;

Η λογοτεχνία ως ιδέα δεν έχει λόγο να πληγεί από την οικονομική κρίση. Ίσα ίσα που ανατροφοδοτείται από νέα λογοτεχνικά – θεματικά ερεθίσματα. Μια καινούργια κοινωνική οπτική οδηγεί σε νέους κύκλους θεμάτων. Το πρόβλημα όμως που τίθεται είναι οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης στον εκδοτικό χώρο. Οι πωλήσεις συρρικνώνονται λόγω της κρίσης και, παράλληλα με την κατάργηση της ενιαίας τιμής βιβλίου που απελευθερώνει τις τιμές των βιβλίων, δεν είναι ακόμη προφανείς οι ανακατατάξεις που θα προκύψουν και θα έχουν αντίκτυπο σε συγγραφείς και εκδότες. Ως εμπορική/επιχειρηματική δράση η λογοτεχνία σίγουρα θα πληγεί σε μια εποχή που δυστυχώς το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα και οι πολιτικές πρακτικές δεν τη στηρίζουν. Το ιδεώδες της λογοτεχνίας μπορεί να είναι αναλλοίωτο, όμως ο συγγραφέας που δεν θα μπορέσει να εκδοθεί ή να έχει κάποιες απολαβές δεν ξέρω για πόσο θα αντέχει να καταθέτει την ψυχή του. Έπειτα, το ίδιο το κράτος δεν επενδύει στη λογοτεχνία. Όταν η νορβηγική αστυνομική λογοτεχνία κυρίεψε την Ευρώπη και την Αμερική, υπήρχε μια ολόκληρη υποστηρικτική πολιτική από πίσω που μεριμνούσε για τη διάδοσή της. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει καμία τέτοια πρόβλεψη. Ίδωμεν!

- Τι να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον; Ασχολείστε αυτόν τον καιρό με κάτι καινούργιο; Γράφετε;

Αυτό τον καιρό συγκεντρώνω υλικό για ένα νέο βιβλίο ενώ ταυτόχρονα ταξιδεύω για την προώθηση του νέου βιβλίου μου. Αν όλα πάνε καλά, καινούριο βιβλίο θα αρχίσω να γράφω από το φθινόπωρο, επειδή ομολογουμένως χρειάζομαι ξεκούραση.

- Πείτε μας ένα βιβλίο που δεν έχετε γράψει εσείς και θα θέλατε να το είχατε γράψει.

Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι του Όσκαρ Ουάιλντ απέχει μακράν από τα υπόλοιπα αναγνώσματά μου. Το ζηλεύω πραγματικά!

- Και τέλος θα ήθελα να μας προτείνετε πέντε βιβλία που πρέπει να διαβάσουμε φέτος το καλοκαίρι!

1. Η γοργόνα της Camilla Lackberg