H Τατιάνα Τζινιώλη μας μιλά για το δεύτερο βιβλίο της και όχι μόνο!

Ήταν περίπου δύο χρόνια πριν όταν η Νικολέτα Κατσιούλη -ο υπέροχος εγκέφαλος πίσω από το Read to Death- με προέτρεψε και με βοήθησε να ξεκινήσω συνεργασία με το Arts and the City. Πάντα θα την ευχαριστώ γι’ αυτό, γιατί χάρη σε αυτή τη συνεργασία γνώρισα ένα ξεχωριστό άνθρωπο. 

 

Η Τατιάνα Τζινιώλη είναι μια άψογη επαγγελματίας -μία από τις καλύτερες συνεργάτιδες που θα μπορούσε να έχει κάποιος- και πάνω από όλα εξαιρετικά συμβουλευτική. Έμαθα και μαθαίνω σπουδαία πράγματα δίπλα της, αλλά κυρίως έχω κερδίσει, πλέον, μία υπέροχη φίλη. 

 

Πριν από καιρό άρχισε να μου αναλύει και να μου διηγείται μια ιδέα που είχε για τη συγγραφή μιας νουβέλας. Τώρα, λίγους μήνες αργότερα, η ιστορία του Άνταμ και της Κέιτ βρίσκεται στη βιβλιοθήκη μου και η Τατιάνα, μεταξύ εξόδου για καφέ και προετοιμασίας για την κυκλοφορία του βιβλίου της, απαντάει σε μερικές ερωτήσεις μου. To Read to Death κι εγώ την ευχαριστούμε πολύ γι’ αυτό!

Το Road Trip είναι ένα ιδιαίτερο βιβλίο για εμένα, καθώς με άγγιξε με τρόπους που δεν περίμενα. Η ταύτιση μου με την Κέιτ, σε αρκετά σημεία, ήταν απροσδόκητο γεγονός.

Τατιάνα μου καλοτάξιδο το βιβλίο σου!

 

Τατιάνα μου αυτές τις μέρες κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή το δεύτερο βιβλίο σου με τίτλο Road Trip. Πρόκειται για ένα βιβλίο που αγαπώ ιδιαίτερα. Πες στους αναγνώστες μας δυο λόγια για την ιστορία αλλά και τις προσλαμβάνουσες οι οποίες σε ενέπνευσαν κατά τη συγγραφή; 

 

To Road Trip είναι η ιστορία του Άνταμ και της Κέιτ. Οι δυο τους περνούν ένα βράδυ μαζί και την επόμενη ημέρα βρίσκονται αποκλεισμένοι στο σπίτι του Άνταμ. Ωστόσο, δεν τα πάνε και τόσο καλά μεταξύ τους και αποχωρίζονται νομίζοντας πως δε θα βρεθούν ποτέ ξανά. Δεν το θέλουν κιόλας. Ο κολλητός του Άνταμ μένει στο Σικάγο και μόλις αποφασίζει να μείνει με την κοπέλα του, η οποία είναι κολλητή της Κέιτ. Με αφορμή λοιπόν το ταξίδι για τη μεταφορά κάποιων επίπλων, οι δυο τους θα βρεθούν στο αυτοκίνητο για 29ώρες ταξιδιού.

Η ιδέα ξεκίνησε όταν είδα μία ταινία με ένα one night stand που εκτυλίχθηκε σε ολόκληρο διήμερο. Μετά σκέφτηκα ότι θα ήταν ωραία ιδέα να γράψω για ένα road trip και έτσι τα δύο αυτά ενώθηκαν. Βέβαια, αρχικά η ιδέα αφορούσε μία νουβέλα όμως οι χαρακτήρες μου είχαν άλλα σχέδια.

Κέιτ και Άνταμ, δύο άνθρωποι που μπορεί να μεγάλωσαν διαφορετικά αλλά στον πυρήνα τους τούς ενώνουν πολλά. Ποιος από τους δύο σε δυσκόλεψε συγγραφικά και κυρίως με ποιον ταυτίστηκες περισσότερο; Έχει κάποιος ήρωας σου δικά σου κομμάτια;

Συγγραφικά με δυσκόλεψε περισσότερο η Κέιτ λόγω της συνεχούς μελαγχολίας της, ειδικά στα πρώτα κεφάλαια. Μία κοπέλα που έχει χαθεί τόσο μέσα στις προσδοκίες των άλλων για εκείνη, που έχει χάσει τον εαυτό της. Μου ήταν πολύ δύσκολο να γράφω τη δική της μεριά και ακόμη μελαγχολώ όταν διαβάζω τα πρώτα κεφάλαια της. Ωστόσο, δεν ταυτίστηκα με κάποιον ιδιαίτερα. Άλλωστε με κανέναν χαρακτήρα μου δε μπορώ να πω ότι ταυτίζομαι απόλυτα. Τους βλέπω σαν αυτόνομους ανθρώπους, σαν φίλους μου που όλοι έχουν κάτι από εμένα αλλά και τίποτα συγκεκριμένο.

Το Road Trip περιγράφει έναν μεγάλο έρωτα, ένα ταξίδι προς την αυτογνωσία, παρόλα αυτά δεν στερείται πάθους και έχει έντονες ερωτικές σκηνές. Ποιο κομμάτι του σε δυσκόλεψε περισσότερο συγγραφικά;

Ήταν πρόκληση για εμένα πως οι δυο τους είναι για μεγάλο μέρος του βιβλίου σε ένα αυτοκίνητο. Το πιο δύσκολο λοιπόν, ήταν να καταφέρουν να έχουν την απαραίτητη χημεία και να γνωριστούν χωρίς όμως να κουράσουν ούτε εμένα, αλλά ούτε και τους αναγνώστες. Ελπίζω πως ο Άνταμ, η Κέιτ και εγώ τα καταφέραμε. Οι ερωτικές σκηνές με δυσκόλεψαν αρκετά γιατί συνεχώς σκεφτόμουν τι θα πεις εσύ γι αυτές!

Προσωπικά λάτρεψα το εξώφυλλο. Θα το χαρακτήριζα εντυπωσιακό και θεωρώ πως αποτυπώνει πλήρως το πνεύμα του βιβλίου. Πώς ένιωσες την πρώτη φορά που το αντίκρισες και έπιασες το Road Trip στα χέρια σου; 

 

Μαγεία και συγκίνηση. Από την οθόνη του υπολογιστή μου και το σκρολάρισμα του ποντικιού, τώρα μπορώ να το ξεφυλλίσω, να το τοποθετήσω στη βιβλιοθήκη μου και να το κρατώ στα χέρια μου.

Διαβάζοντας το βιβλίο σου πιστεύω πως ο αναγνώστης δεν συμπεραίνει με κανέναν τρόπο πως είσαι Ελληνίδα. Πόσο εύκολο σου ήταν να αποτυπώσεις την αμερικάνικη ορολογία, αλλά και τις περιγραφές των τόπων που επισκέφτηκαν οι ήρωες σου; Κυρίως, εάν λάβουμε υπόψη μας πως οι χαρακτήρες ταξιδεύουν σε έξι διαφορετικές πολιτείες.

Το βιβλίο εκτυλίσσεται κυρίως στην Καλιφόρνια, την οποία είχα επισκεφτεί παλαιότερα, οπότε η πόλη δε μου ήταν τελείως άγνωστη. Άλλωστε, είμαι ένα κλασικό "αμερικανάκι" που από μικρή βλέπω αμερικάνικες ταινίες και σειρές, ακούω τη μουσική τους και διαβάζω τα περιοδικά, τα sites και τα βιβλία τους. Οπότε η αργκό και η κουλτούρα τους μου είναι κάτι παραπάνω από οικεία. Για τα μέρη που επισκέπτονται όμως, και τις έξι πολιτείες που διανύουν, πέρασα πολλές ώρες στο διαδίκτυο ψάχνοντας, βλέποντας βίντεο, και μελετώντας ακόμη και μενού από εστιατόρια.

Είσαι Ελληνίδα και επιλέγεις να εκδώσεις στην χώρα μας ερωτική λογοτεχνία τοποθετημένη στην Αμερική. Ως λάτρεις του είδους βρίσκω την κίνηση σου τολμηρή και αναγκαία. Σου ήταν εύκολο να αποφασίσεις κάτι τέτοιο; Ποια πιστεύεις πως είναι η θέση της ερωτικής λογοτεχνίας στην Ελλάδα και κατά πόσο το ελληνικό κοινό την αγαπά;

Η σύγχρονη ερωτική λογοτεχνία έχει αρχίσει τα τελευταία χρόνια να αποκτά φανατικούς αναγνώστες στη χώρα μας. Μετά την τριλογία της E.L James -ανεξάρτητα με το αν μας αρέσει ή όχι- πρέπει να παραδεχτούμε πως άνοιξε το δρόμο για το συγκεκριμένο είδος. Ακόμη βέβαια, πολλοί εκδοτικοί διστάζουν να εμπιστευτούν μία τέτοια θεματολογία από Έλληνα/ιδα, όμως πιστεύω ότι αυτό θα αρχίσει να αλλάζει σύντομα και να κάνουν χώρο στο εκδοτικό τους πρόγραμμα και για κάτι τέτοιο.

Θα ήταν σωστό να συμπεράνω πως η μεγάλη αγάπη που ξέρω πως έχεις για τη Νέα Υόρκη και το ταξίδι σου εκεί που είχε ως αποτέλεσμα την πετυχημένη έκθεση φωτογραφίας που πραγματοποίησες πέρυσι με τίτλο  "Νέα Υόρκη: μία βόλτα στην πόλη" ήταν, ίσως, η αφετηρία του Road Trip; 

 

Ήταν κάτι σαν το Φαινόμενο της Πεταλούδας που λέει πως "αν μια πεταλούδα κινήσει τα φτερά της στον Αμαζόνιο, μπορεί να φέρει βροχή στην Κίνα". Κάτι τέτοιο έγινε και εδώ. Το ταξίδι αυτό με ενέπνευσε απίστευτα πολύ και με τρόπους που δε φανταζόμουν. Ασχολήθηκα με τη φωτογραφία για πρώτη φορά, και μαγεύτηκα. Όταν λοιπόν ξεκίνησα το πρώτο βιβλίο της τριλογίας που τοποθετείται στο Μανχάταν, δε μπορούσα καν να διανοηθώ πως ζούσα χωρίς τη συγγραφή. Κάτι άλλαξε στον τρόπο σκέψης μου που δε μπορώ ακόμη να εξηγήσω και από εκεί που δεν κατάφερνα να ολοκληρώσω καν ένα διήγημα, σε ένα χρόνο ολοκλήρωσα τρία μυθιστορήματα. Οπότε, κατά μία έννοια ναι, η Νέα Υόρκη ήταν η αφετηρία ενός μεγαλύτερου και πιο μαγευτικού ταξιδιού. Εκείνου της συγγραφής.

Είσαι δημοσιογράφος και το να γράφεις και να καταθέτεις τις απόψεις σου αποτελεί την καθημερινότητα σου. Το ημερολόγιο μιας νύφης αποτέλεσε την πρώτη σου εκδοτική δουλειά και προσωπικά το αγάπησα για με έκανε να γελάσω αβίαστα με το απενεχοποιημένο χιούμορ του. Η μετάβαση σε κάτι συγγραφικά μεγαλύτερο και ίσως πιο λογοτεχνικό ήταν εύκολη; Υπήρξαν στιγμές που θέλησες να τα παρατήσεις;

Ήταν κάτι πρωτόγνωρο για μένα να πρέπει να στήσω μία ιστορία και τους χαρακτήρες της από το μηδέν και αυτό με δυσκόλεψε περισσότερο. Οι δημοσιογράφοι λειτουργούμε τελείως διαφορετικά από τους λογοτέχνες και έπρεπε να καταφέρω να τα "παντρέψω". Για παράδειγμα, ο δημοσιογράφος έχει ένα κεντρικό άξονα -την είδηση-, ενώ ο συγγραφέας τον δημιουργεί μόνος του. Το ευτύχημα είναι όμως πως λόγω δουλειάς, με το που βλέπω λευκή σελίδα του word, μπαίνω στο ανάλογο mood. Η έμπνευση μου έρχεται γράφοντας, και αυτό με βοήθησε αρκετά στην ολοκλήρωση της ιστορίας. Όμως, δεν υπήρξε ούτε δευτερόλεπτο που ήθελα να τα παρατήσω. Μπορεί να κουραζόμουν από την αϋπνία και την τενοντίτιδα, αλλά δε σκέφτηκα στιγμή πως δε θέλω να το κάνω πια. Για μένα είναι πολλά περισσότερα από 320 σελίδες ιστορίας.

Είσαι αρχισυντάκτρια, με δύο sites. Ασχολείσαι έντονα με την όγδοη τέχνη και μάλιστα η δεύτερη έκθεση φωτογραφίας σου, με τίτλο “Ρώμη: Μια βόλτα στην πόλη”, είναι ζήτημα λίγων μηνών να πραγματοποιηθεί. (Προσωπικά την περιμένω με αγωνία γιατί λατρεύω αυτή την πόλη) Τώρα εκδίδεις το δεύτερο βιβλίο σου και σύντομα έρχονται τα επόμενα. Είναι φανερό πως είσαι άνθρωπος της τέχνης. Όμως τι αγαπάς περισσότερο; Τι από όλα αυτά πιστεύεις πως σε χαρακτηρίζει καλύτερα;

Όλα αυτά μαζί που ανέφερες, είμαι εγώ. Οπότε δε μπορώ να πω ότι κάποιο με χαρακτηρίζει περισσότερο από τα άλλα γιατί αυτόματα θα έχανα κομμάτι της ταυτότητας μου. Κοινή τους αφετηρία είναι η ανάγκη μου για δημιουργία. 

 

Ποιους συγγραφείς και λογοτέχνες αγαπάς και διαβάζεις; Θεωρείς πως εμπνέεσαι και ίσως επηρεάζεσαι από το έργο τους; 

 

Διαβάζω την ιστορία και όχι τον συγγραφέα. Οπότε μία καλή υπόθεση είναι αρκετή για να με κάνει να διαβάσω το βιβλίο και αντίστροφα όσο κι αν αγαπάω κάποιους συγγραφείς, υπάρχουν έργα τους που δεν κατάφερα να ολοκληρώσω όπως κάποια βιβλία της Sylvia Day. Ωστόσο, υπάρχουν μερικοί αγαπημένοι μου που μόλις μαθαίνω πως θα βγάλουν νέο βιβλίο ενθουσιάζομαι. Η Ελένη Δαφνίδη, η Άρτεμις Βελούδου, η Μαρία Στεφάνου, ο Γιάννης Πλιάγκος, η Κατερίνα Παπανικολάου, ο Ευάγγελος Μαυρουδής είναι μερικοί μόνο από τους συγγραφείς που θαυμάζω λόγω της πένας και των χαρακτήρων τους. Από ξένους, η Samantha Young, Lily White, Cora Carmack και Whitney Garcia Williams. Δε νομίζω ότι επηρεάζομαι από κάποιον συγκεκριμένα, αλλά θεωρώ αναπόφευκτο να επηρεαστείς από τα αναγνώσματα σου, τις εμπειρίες σου, τις εικόνες σου, τα όνειρά σου, ακόμη και την καθημερινότητά σου. Όλο αυτό δεν γίνεται συνειδητά, αλλά όταν έρθει η ώρα να γράψεις όλο αυτό το συνονθύλευμα βγαίνει στην επιφάνεια.

Αν και μόλις εξέδωσες το βιβλίο σου ξέρω πως έχεις στα σπάργανα μια ερωτική τριλογία τοποθετημένη στο Μανχάταν. Είμαι από τους τυχερούς που την έχουν διαβάσει. Πες μας λίγα περισσότερα για το επόμενο συγγραφικό σου πόνημα.

Όπως ανέφερες είναι μία ερωτική τριλογία με κεντρικό τίτλο "Μανχάταν". Πρόκειται για τρείς αυτοτελείς ιστορίες που δεν έχουν κάποιο κοινό σημείο μεταξύ τους και το πρώτο μέρος ελπίζω να βρεθεί στα βιβλιοπωλεία στο πρώτο μισό του νέου έτους. Αν και η κατάσταση της χώρας μας είναι τόσο ρευστή που δυστυχώς δε μπορούμε να κάνουμε μακροπρόθεσμα σχέδια.