Review: Ιιίου και Κροκό, Η πιο μεγάλη κουνουποκροκοδειλοπεριπέτεια

Ιιίου και Κροκό, Η πιο μεγάλη κουνουποκροκοδειλοπεριπέτεια

Σίσσυ Θεοφανοπούλου

Kάποτε, στη χώρα του περιβολιού, ήταν ένα μικρό κουνούπι, ο Ιιίου. Ένα όμορφο βράδυ, έξυπνος και γρήγορος όπως ήταν, πέταξε ψηλά, πολύ ψηλά και έφτασε μέχρι το μεγάλο, βαθύ ποτάμι. Εκεί, συνάντησε το πιο παράξενο και διαφορετικό ζώο που είχε δει ποτέ του: έναν μελιτζανομυτούλη κροκόδειλο! Μαζί θα ξεκινήσουν ένα χαρούμενο και μακρινό ταξίδι. Στη διαδρομή θα συναντήσουν φίλους αλλά και εμπόδια... Θα καταφέρουν ενωμένοι να ξεπεράσουν όλες τις δυσκολίες και να φτάσουν στον προορισμό τους πριν το ξημέρωμα; Μια διδακτική κουνουποκροκοδειλοπεριπέτεια που δείχνει ότι η διαφορετικότητα μπορεί να αποτελέσει προσόν και ότι η κατάκτηση της ευτυχίας χρειάζεται επιμονή και προσπάθεια.

Της Μαρίας Μπακάρα:

                                            

Η παιδική λογοτεχνία είναι ένας δύσκολος λογοτεχνικός τομέας. Τα υπέροχα μυαλά των μικρών αναγνωστών χρειάζονται τρυφερές, ικανές πένες, οι οποίες θα μπορούν να τοποθετήσουν τις λέξεις στο χαρτί με τέτοιο τρόπο ώστε να τροφοδοτήσουν τη φαντασία και να περάσουν μηνύματα. Μια τέτοια πένα είναι και αυτή της Σίσσυς Θεοφανοπούλου. Διαβάζοντας το βιβλίο της «Ιιίου και Κροκό, Η πιο μεγάλη κουνουποκροκοδειλοπεριπέτεια», το οποίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη, ομολογώ πως όχι μόνο συγκινήθηκα, αλλά και θαύμασα την κινηματική χροιά που μπορεί να έχει ένα παιδικό βιβλίο.

Ο Ιιίου και ο Κροκό είναι οι ήρωες του βιβλίου. Ένα μικρό κουνούπι και ένα κροκοδειλάκι, λίγο διαφορετικό από τα άλλα. Όταν οι δυο τους γνωρίζονται αποφασίζουν να πάνε ένα μακρινό ταξίδι, με έναν συγκεκριμένο στόχο. Κατά τη διάρκεια της περιπέτειας τους έρχονται σε επαφή με νέους φίλους και παίρνουν σπουδαία μαθήματα. Το βιβλίο απευθύνεται σε παιδάκια άνω των τεσσάρων ετών και η εικονογράφηση του Γιώργου Πετρίδη είναι γεμάτη χρώματα και φαντασία. Ταιριάζει άψογα με την ιστορία, αλλά κυρίως κερδίζει πολύ εύκολα την προσοχή που της αξίζει, με τα χαρούμενα χρώματα και τις παιχνιδιάρικες φατσούλες των ηρώων. Στο τέλος του βιβλίου υπάρχουν κατάλληλα παιχνίδια-ασκήσεις, με σκοπό την εξάσκηση αλλά και τη διασκέδαση των παιδιών.

Τα παιδιά μπορούν να ταυτιστούν με τους χαρακτήρες των πρωταγωνιστών, αλλά και των δευτερευόντων ηρώων, συνειδητοποιώντας πως δεν είναι μόνα τους. Κάπου εκεί έξω, στον τρομακτικό κόσμο των μεγάλων, υπάρχουν και άλλοι που νιώθουν όπως εκείνα. Ο Κροκό είναι ένας λογοτεχνικός ήρωας που αγάπησα πολύ. Ο χαρακτήρας του είναι ιδιαίτερα λεπτοδουλεμένος και μπορείς να κατανοήσεις την ανασφάλεια του, την έλλειψη εμπιστοσύνης που έχει στον εαυτό του, το ενοχικό του σύνδρομο. Υπέροχη η σκηνή όπου αντιλαμβάνεται πως «η ευτυχία θέλει κυνήγι».

Ένα  παραμύθι το οποίο θα αγγίξει τις καρδιές όλων των αναγνωστών ανεξαρτήτως ηλικίας. Η πένα της κυρίας Θεοφανοπούλου είναι τρυφερή, γεμάτη φροντίδα και αγάπη για τις παιδικές ψυχές. Ταυτόχρονα, φαίνεται πόσο καλά ξέρει και τι θέλει να πει και τους τρόπους που πρέπει να το πει. Εξαιρετική συγγραφική στιγμή του βιβλίου όταν ο Ιιίου λέει «εγώ πετάω, εσύ κολυμπάς! Θα σε βοηθήσω να φτάσεις στο σπίτι σου!» Ο τρόπος που επιλέγει η συγγραφέας να περάσει τα μηνύματα της διαφορετικότητας και της ισότητας είναι μοναδικός. Ιδιαιτέρως αυτή τη χρονική περίοδο όπου στη χώρα μας τα ανθρώπινα δικαιώματα μπαίνουν στη ζυγαριά σε σχέση με το ποιος είναι αρκετά «φυσιολογικός» ώστε να τα αξίζει, τότε βιβλία όπως αυτό της Σίσσυς Θεοφανοπούλου είναι απαραίτητα εργαλεία στα χέρια γονιών και εκπαιδευτικών. Ένα κυνήγι για την ευτυχία, με όπλα το σεβασμό στους συνανθρώπους μας, την κατανόηση της διαφορετικότητας, αλλά και την πίστη στον εαυτό μας.

Επόμενος αναγνωστικός σταθμός: «Πιρουνάκης και Κουταλίτσα», το δεύτερο παιδικό βιβλίο της συγγραφέως προκαλεί το ενδιαφέρον με τον ευφάνταστο  τίτλο του.